Περιοδοντίτιδα και σακχαρώδης διαβήτης
Μια είκονα, χίλιες λέξεις!!
Τελευταία έχει γίνει φανερή η αμφίδρομη σχέση μεταξύ των δύο
νόσων. Όταν υπάρχει προσεκτική και τακτική στοματική υγιεινή τότε τα επίπεδα
σακχάρου αίματος φαίνεται ότι βρίσκονται σε πολύ καλά επίπεδα. Και όταν τα
επίπεδα σακχάρου δεν είναι ελεγχόμενα, τότε γίνεται φανερό πως τα δόντια των
ασθενών νοσούν.
Έτσι γίνεται αντιληπτή η αλληλεπίδραση και των δύο μεταξύ τους.
Ενδείξεις
για περιοδοντική νόσο είναι οι εξής:
1) Οιδηματώδη,
ευαίσθητα ούλα
2) Εξέρυθρα
ούλα
3) Πύον
μεταξύ των δοντιών
4) Υφιζήσεις
των ούλων
5) Ούλα
που αιμορραγούν εύκολα
6) Κακοσμία
του στόματος
7) Κινητικότητα
των δοντιών
8) Αραιοδοντία
που προκύπτει ενώ δεν προϋπήρχε.
9) Αλλαγές
στην σύγκλειση του φραγμού
Η
περιοδοντίτιδα ξεκινά με την οδοντική πλάκα, η οποία αποτελείται κυρίως από
βακτήρια. Η πλάκα σχηματίζεται πάνω στα δόντια, όταν τα άμυλα και τα σάκχαρα
στα τρόφιμα αλληλεπιδρούν με τα βακτήρια που συνήθως βρίσκονται στη στοματική
κοιλότητα. Το βούρτσισμα των δοντιών αφαιρεί την οδοντική πλάκα, αλλά νέες
μορφές της εμφανίζονται γρήγορα, συνήθως μάλιστα μέσα σε 24 ώρες.Η οδοντική
πλάκα, που μένει πάνω στα δόντια περισσότερο από δύο ή τρεις ημέρες μπορεί να
σκληρύνει κάτω από τα ούλα. Τα υπολείμματα αυτά δημιουργούν τις βάσεις για την
πλάκα δυσχεραίνοντας την αφαίρεσή της και δημιουργώντας στην ουσία ένα ευνοϊκό
περιβάλλον για τα βακτήρια.
Τα
υπολείμματα της πλάκας και της πέτρας παραμένουν στα δόντια προκαλώντας ακόμη
μεγαλύτερη ζημιά. Αρχικά, μπορεί απλά να ερεθίσουν τα ούλα, ξεκινώντας από το
μέρος των ούλων γύρω από τη βάση των δοντιών. Αυτό ονομάζεται ουλίτιδα, η πιο
ήπια μορφή της περιοδοντικής νόσου.
Αλλά
η συνεχής φλεγμονή προκαλεί τελικά εστίες που αναπτύσσονται μεταξύ των ούλων
και των δοντιών, οι οποίες γεμίζουν με πλάκα, πέτρα και βακτήρια.
Με
τον καιρό, αυτές οι εστίες γίνονται βαθύτερες και συσσωρεύουν ακόμα περισσότερα
βακτήρια, προχωρώντας μέχρι τον ιστό των ούλων. Αυτές οι βαθιές μολύνσεις
προκαλούν απώλεια του ιστού και των οστών. Εάν μάλιστα καταστραφεί μεγάλο μέρος
του ιστού, μπορεί να υπάρξει απώλεια ενός η περισσότερων δοντίων.
Οι
παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της περιοδοντίτιδας
περιλαμβάνουν:
1) Ουλίτιδα
2) Κληρονομικότητα
3) Κακή
στοματική υγιεινή
4) Κάπνισμα
5)
Σακχαρώδης Διαβήτης
6) Ηλικία
7) Μειωμένη
ανοσία, όπως αυτή που προκύπτει με λευχαιμία ή HIV / AIDS ή χημειοθεραπεία
8) Κακή
διατροφή
9) Ορισμένα
φάρμακα
10) Ορμονικές
αλλαγές, όπως αυτές που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη ή την εμμηνόπαυση
11) Κατάχρηση
ουσιών
12) Κακή
τοποθέτηση οδοντιατρικών αποκαταστάσεων.
Η
πιο προφανής έκβαση της περιοδοντίτιδας είναι η απώλεια των δοντιών, αλλά
υπάρχουν και άλλες επιπλοκές που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα
υγείας. Μάλιστα κάποιες από αυτές, που σχετίζονται με την ασθένεια των ούλων
είναι:
i.
Η στεφανιαία νόσος
ii.
Το εγκεφαλικό επεισόδιο
iii.
Η γέννηση μωρών χαμηλού βάρους
iv.
Ο κακώς ελεγχόμενος διαβήτης
v.
Διάφορα αναπνευστικά προβλήματα.
Οι
έρευνες δείχνουν ότι τα βακτήρια, που είναι υπεύθυνα για την περιοδοντίτιδα
μπορεί να εισχωρήσουν στο αίμα, μέσα από τους ιστούς των ούλων, επηρεάζοντας
στη συνέχεια τους πνεύμονες, την καρδιά και άλλα μέρη του σώματός. Για
παράδειγμα, τα βακτήρια μπορούν να ταξιδεύουν μέσα από τις στις αρτηρίες στην
καρδιά σας, όπου μπορούν να πυροδοτήσουν έναν φαύλο κύκλο φλεγμονών και
αρτηριακής στένωσης, που συμβάλλει στην καρδιακή προσβολή.
Ο
καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί η περιοδοντίτιδα είναι ένα πρόγραμμα καλής
στοματικής υγιεινής καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των ασθενών. Αυτό σημαίνει
βούρτσισμα των δοντιών τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα (το πρωί και πριν τον
ύπνο) και οδοντικό νήμα τουλάχιστον μία φορά την ημέρα.
Ακόμα
καλύτερα, βούρτσισμα των δοντιών μετά από κάθε γεύμα ή σνακ. Ένα σωστό
βούρτσισμα πρέπει να διαρκεί τρία έως πέντε λεπτά, ενώ η χρήση οδοντικού νήματος,
επιτρέπει να καθαριστεί ακόμα καλύτερα τα υπολείμματα τροφής και τα βακτήρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου